‘Er zijn twee soorten mensen in deze wereld,’ fluistert ze. ‘Mensen zoals zij en mensen zoals wij.’ ‘Mensen die alleen zijn?’ ‘Precies,’ antwoordt ze. ‘En mensen die met z’n tweeën zijn, zoals wij.’
Categorie: proza
De Dans
Zelfs zonder te kijken kon hij haar aanwezigheid voelen. Niet dat zijn hart een slag oversloeg, of dat zijn lende opeens begon te branden. Gewoon een gevoel dat ze daar was, achter hem, uit het zicht, maar onbetwistbaar bestaand. ‘Je kan binnenkomen,’ zei hij, zijn ogen niet wijkend van de documenten die hij aan het…
Stilte in de storm
Ik zag haar in de bus. Voor het gemak zal ik haar Ciara noemen. Dat is ook contextueel verantwoord: Zondag 9 februari was haar dag. Ciara was amper een jaar oud – wellicht zelfs jonger. Ze lag in de buggy te slapen. Waar iedereen het over haar had, waar sociale media overliepen met tips, gifjes…
