avondklok

Tekst /// Teuntje Ott Beeld /// Lesine Möricke

ze zat om jou verlegen, brak bezems door liefde gedreven om te zien of ze 

iets had bewezen, na jaren 

voor ramen gaan staan waar de rest haar niet kende en dat ze daar 

eigenlijk heel rustig van werd maar 

ook zichzelf wilde beschermen voor gevaren in de vorm van een 

minderwaardigheidscomplex

hoe je haar wilde bewaren voor later zonder te luisteren naar haar 

verhalen 

en dat ze op je wachtte, 

ogen omringd door wallen als gevallen 

dekens, een bed dat rook naar afwezigheid en een gebrek aan intimiteit

 

terwijl ze langzaam smolt in het licht van de avondklok 

en een beetje verantwoordelijkheidsgevoel 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s