Tekst /// Teuntje Ott Beeld /// Winonah van de Bosch
blote voeten op de maan
verkorrel en vergruis me tot
het steen
bevoel mijn verloren haren, geschoren
manen
kijk door al mijn maskers heen
opdat we elkaar bewonderen,
beleven,
meer
met elkaar meebewegen
tweede en
zelfs
derde kansen geven
we niet alleen opvullen maar ook even
legen
maak mij een nieuwe planeet
je kleedt me, ontleed
me
met alles wat ik heb of nog zou kunnen krijgen,
bevrijd me
geef niet op en bereis me
waar de mensen niet komen en ik
altijd
in een ander zal geloven