Tekst /// Lucas Gortemaker Beeld /// Fieke de Groot

Het is drie jaar geleden dat ik
nieuw ben, een nieuw huis.
Graag ruim ik op alsof ik
het niet naar mijn zin heb.
Mijn god, wat is het warm. Zilvervis,
omdat de dag vochtig is deze dagen.
Geen idee hoeveel ik er vang,
zolang ik kan stoppen tussen de kloof.
Het is moeilijk alles te doen,
zag het midden op de dag.
Het resultaat was zilvervissen
en niet één overleden.
Een beroemd geneesmiddel uit
Duitsland, sprayde de spray. En
het is pas dan, Nederlandse vrienden, die
zich zorgen maken over bezorgdheid.
Ze wonen gewoon samen, ze
doen je geen pijn. Zilvervissen ontmoet
ik als ik ’s nachts naar de wc ga.
Is er een manier om hallo te zeggen?
Vraag je het aan degenen
die een nieuw huis hebben gebouwd,
zegt iedereen dat er veel
zilvervissen als één zijn.
Denk je dat zilvervissen ook liever
een nieuw huis hebben? Dan ben ik
benieuwd naar de dans van de draak, die
de oorlog met de zilvervis gewonnen heeft.