Tekst /// Sofia de Valk Beeld /// Fieke de Groot
Ik heb een stukje Ij gedestilleerd
Dat was niet met opzet,
maar door omstandigheden van dien
Ik moest boodschappen doen,
had alleen bananen nodig
en een bloemkool en iets als naan of brood.
Ik zweette, rook mijn trui, klam en stug
haastte me, om met de klep mee òp te varen
was op tijd, maar begreep even niets
Ik wilde schrijven om op dat lijstje te komen
bananen, koffie of nee..
Vragend keek ik naar de overkant
Ik had nog nooit zo’n woeste menigte gezien,
daar tussen de stad en het land erboven,
zo klotsend tegen haar dijen, tegen de dijen van de gvb
Ik boog het lijstje om van koffie naar het water,
over hoe de wind mijn hoofd lauw maakte
en dat het bruisen van de golven, leek op donker bier
Toen gebeurde het
ik noemde het bij zijn naam,
maar van de letters Ij maakte de autocorrectie Ik
Ik was toch echt een stukje Ij
het ding in mijn handen voelde mijn vingers niet meer,
maar speelde met de druppels, mijn zweet en een oververmoeid hoofd
Zo heb ik een stukje Ij gedestilleerd
niet met opzet,
maar omdat dat zo gaat,
met wind en water en onbegrepen climate change
Babel Magazine 
Een gedachte