Hoofdredactioneel

Tekst /// Loïs Blank Beeld /// Amanda Vlieger 

Lieve Babel-lezer,

We lopen alweer ruim een maand rond op de universiteit, wat we de meeste jaren rond deze tijd doen met een vertrouwd gevoel. Maar dit jaar is net even anders. Na de lange periode van thuis studeren, merken we dat we opnieuw moeten wennen aan het fysieke onderwijs. Kortom, de herfst blijkt niet het enige te zijn waaraan we ons moeten aanpassen!

Het zien en spreken van zo veel mensen op een dag kan overweldigend zijn, maar gelukkig overheerst het gevoel van vreugde dat we weer naar de universiteit mogen. Naast dat we fysiek aanwezig mogen zijn op de faculteit, kunnen we weer door de gangen wandelen en allerlei gesprekken voeren. De atmosfeer waar we allemaal zo naar gehunkerd hebben het afgelopen jaar lijkt weer helemaal terug te zijn.

Nu we langzaamaan wennen aan het klimaat van fysiek onderwijs, komt er meer tijd vrij voor reflectie, wat door het spreken met anderen een nieuwe vloed aan inspiratie geeft. Gesprekjes bij de koffieautomaat en het uitwisselen van gedachten tijdens de pauze zijn weer onderdeel van de dagelijkse praktijk. Hierdoor ontmoeten we allerlei nieuwe visies en ideeën; we kunnen de vakken die we volgen bespreken en vergelijken met de vakken van anderen. Nu het sociale leven weer op gang is gekomen, kunnen we ook die ervaringen uitwisselen. 

Een andere manier om tot een goed gesprek te komen is natuurlijk door Babel uit de bakken te pakken en open te slaan. In deze editie vertelt Teske over fast fashion en schrijft Lucas over Susan Sontag en haar essay over camp. Verder interviewt Sofia theatercollectief De Theatertroep over de nieuwe voorstelling Stuk voor Stuk! en duikt redacteur Tammie onder andere in de rollen die zij aanneemt in het gezelschap van verschillende sociale groepen. Ook deelt Merve haar verhaal over hoe zij van Turkije naar Nederland is verhuisd en haar Koerdische wortels heeft geplant in Nederlandse bodem. 

De redactie kijkt ernaar uit om je weer fysiek Babel te zien lezen en wenst je daarbij veel plezier.

Liefs, 

Robin en Loïs