Enigszins
De ochtend duurde zo lang
en plots was ze dichtbij
We verzamelen tijd en woorden
Vooruit of stilstaan is dan
vaak niet zo op te merken
Al een paar dagen dronken
van wind, wijn en waanzin
Woelig in mijn slaap,
maar walsend op de pont
We zijn willigers deze weken
met blosjes en wollen truien
We vieren niet zoiets als kerst dit jaar,
maar dansen op alle wondergenoegens
Die zonder enigszins
helder uitzicht,
toch echt blijven bestaan
Tekst /// Sofia de Valk Beeld /// Dorota Dabrowska
Gepubliceerd door Sofia de Valk
Sofia studeert Filosofie in haar eigen geboortestad, maar reist het liefst door gesprekken en verhalen van overal en nog verder. Ze wil intiem en vanuit verschillende ingangen kennismaken met onbekende gezichten en wil woorden die verkeerd om lijken te staan nog een etmaal draaien. Sofia raakt graag maatschappelijke fenomenen aan, maar ook juist die, die zodanig niet meer opvallen. Kunst, theater en dans spelen voor haar een belangrijke rol in het tekstualiseren van gesprekken, proza en poëzie die ze om haar heen ziet.
Alle berichten van Sofia de Valk weergeven
Babel Magazine 