Hutje

Overdonderd door het absolute
Verscheen plots aan mij het woord
Waar ik onbeduidend, altijd al
Het schuilen aan kan toevertrouwen

Dit is geen gedicht
Het luistert daarom ook niet nauw
Wezenlijk is zij onbegrensd, dit woordelijke hutje
Welbeschouwd een wonder

Aldaar beperkt
In mijn nieuw bedachte wereld
Beschouw ik het bijzondere

Tekst: Lisa Kampen // Beeld: Katja Schraag

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s