Als ik mijn ogen sluit, onder de druk van aandringende zon en het kietelende zuchtje wind, dan weet ik dat het zomer is. Wanneer je zonder jas naar buiten gaat en iedereen weer huid durft te tonen, als je wilt dansen op straat en de muggenbulten koestert als noodzakelijke nevenschade, als je een tweede ijsje…
Tag: Column
Activisme
Stilletjes aan groeit het verzet in de stad. Er is geen rationele actie aan te pas gekomen, noch een weloverwogen overpeinzing. Ik doel niet op het verzet dat in georganiseerde vorm met vlaggen een plein placht te bezetten. Niet de onverbiddelijke, zich door complottheorieën gesteund voelende activist. (Een groep die overigens groter is dan menigeen…
Het construerende aan gebouwen
Op de vochtige tegeltjes onder de overdekte ingang staan alweer een aantal mensen. Het roken van sigaretten lijken ze met elkaar te delen. Enkele minuten later ontstaat er een ongeordend geheel van willekeurig verspreide kringetjes, waarvan de leden vast iets meer met elkaar gemeen hebben. Het is nu ongeveer elf uur. Tot laat in de…
Weg met de 100 cent koffie!
Wist je dat studenten genoegen moeten nemen met de 40 cent koffie? Het drinken van koffie is de hoeksteen van het studentenleven: zonder deze aangeleerde obsessie zijn we alleen doelloos bezig met het opslaan van kennis. Het is een betekenisgever, die de UvA ons in twee kwaliteitsniveaus aanbiedt: de 40 cent koffie en de 100…
Flikker op Youp
Het is vandaag de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie. We leven in een tijd waarin Amsterdam allang niet meer de homohoofdstad van Europa is. Nederland is zelfs uit de top 10 van de Rainbow Europe Index gevallen. Rob Jetten liet vandaag met een filmpje al zien hoe homofobie nog zeer levend is in ons…
Stadsgeluiden
De quarantaine heeft iets manisch. De dagen vliegen voorbij en hebben tegelijkertijd iets stroperigs. Als een bij die met haar pootjes vast komt te zitten in wat zoets en zich vervolgens, teruggeslagen door het gewicht, al wachtend overgeeft aan de loomheid van de dag. Een ander moment kan je opeens de dwingende behoefte voelen op…
De hobbelige weg naar het begrijpen
Sommige straten geven me een gevoel van geborgenheid waar geen enkel levend wezen tegenop kan boksen. Deze straten vormen het fundament van mijn bestaan buiten de weinige vierkante meters van mijn kamer. Als de mens weer eens in iets tekortkomt, is er altijd nog de onvoorwaardelijke liefde, die genoeg houvast biedt in onzekere tijden. Een…
De winnaars en verliezers van het Songfestival
Op het moment dat ik dit schrijf, duurt het normaal gesproken nog 63 dagen tot de eerste halve finale van het Eurovisie Songfestival in Rotterdam. We weten echter inmiddels: het Songfestival is AFGELAST. ‘Godver! Kut! Nu is mijn (!) festival weg!’, aldus vele fans in Songfestival-Facebookgroepen. Als je mij vorig jaar na de winst van…
Ik tol, jij tolt, wij tollen
De hedendaagse student is ijverig. Erg ijverig. Met rigoureuze sportroutines, bestuursjaren, semesters in het buitenland en stages zijn we al met al een generatie van strebers. Een stapje extra is de norm. De Universiteit van Amsterdam faciliteert deze overijver dan ook volop en houdt een proef om de UB enkele maanden tot 1 uur ’s…
Panopticon in the making
Door werkzaamheden aan de trambaan, voel ik mij geoorloofd om een kleine honderd meter op het voetpad te fietsen. Even een zelfverzekerde, neutrale blik opzetten en de mensen geloven wel dat ik in mijn recht sta. Een enkeling kijkt me minachtend aan, maar ook hij weet dat ik mijn koers niet ga veranderen. Een voetpad…
Walvissen van papier-maché
Al vroeg in het jaar vertelde de meester dat we een spreekbeurt moesten houden. Ergens in het midden van het jaar moest ík voor de klas gaan staan. Het was op dat moment nog een surrealistische gedachte, die nog een flinke afstand van mijn werkelijke presentatie bewaarde. Ik dacht eraan tijdens de spreekbeurten van klasgenoten:…
De reizigers
Tekst: Rosa Uijtewaal // Beeld: Katja Schraag Vaak botsen we bijna. Mijn medereizigers en ik. Veelal dansen we om elkaar heen, in strijd met de klok, en af en toe kijken we op door een bijna fatale kruising. Eenmaal onze stoel gevonden, verzinken we collectief in onze gedachten in dat verloren uurtje tussen verplichting en…
