Tekst /// Kevin Hoogeveen Beeld /// Bob Foulidis
Wat eenmalig gepland was, duurde drie maanden.
Met iedere vervulling, groeide het verlangen.
Niet eerder zo verbonden, zo bemind.
Je wilde niet verder met een man.
Volgens je goeroe was man-vrouw beter, echter.
Verraden, radeloos, boos.
Hoe kon je mijn geluk zo stelen?
Zou ik ooit van een ander kunnen houden?
Uit het zicht, uit mijn lichaam,
uit mijn hart?
Door een veelheid aan vervangers vervaagt het,
je brandmerk op mijn hart en geheugen.
Je glimlach, je ogen – nee, ik weet, voel het nog.
Lust kan zonder liefde, zonder verwachting.
Doch, wanneer zij samengaan,
vergeet je nooit hoe, dat ze er waren.
Ik mis je niet, en toch.
Babel Magazine 