In de zomer van 2014 keken al mijn vriendinnen The Vampire Diaries en dus begon ik, een puber die niet buiten de boot wilde vallen, logischerwijs ook met kijken. De lange smachtende blikken, ware liefde, dramatische ruzies en heroïsche zelfopoffering waren in mijn ogen indicatoren van kwaliteitstelevisie. Dat ik samen met vele anderen een aanzienlijk deel van mijn tijd in de serie stak, kan verklaard worden door de ‘vampierobsessie’ die destijds heerste. Van 2009 tot 2017 werd The Vampire Diaries uitgezonden – in die jaren waren Twilight-films nog in de bioscopen te zien en waren ook de meeste seizoenen van de eveneens populaire vampierserie True Blood op tv. Kortom, in mijn vroege tienerjaren waren vampiers de shit.
Tekst: Teske Wortman // Beeld: Dorota Dabrowska
Toen corona aanbrak, zat ik vol ideeën over hoe ik mijn thuisisolatie zou besteden. Een cursus Russisch, het kweken van mandarijnenbomen en mij door de stapel ongelezen boeken in mijn kast heen werken, zijn slechts de meest haalbare plannen die op mijn to-dolijst stonden. In plaats daarvan ben ik afgelopen zomer in de huid van mijn vijftienjarige ik gekropen en heb ik alle acht seizoenen van The Vampire Diaries gekeken. Zes jaar nadat ik voor de eerste keer in aanraking kwam met de serie kon ik nog steeds sommige delen van de dialoog meepraten met de personages, hoewel het ditmaal met rollende ogen en een diepe zucht was. In die zes jaar heb ik een propedeuse in psychologie behaald en twee jaar van een bachelor in mediastudies gedaan, wat voor een aanzienlijk deel bestaat uit het analyseren van film en televisie. Hierdoor was het niet vreemd dat ik alles wat zich in de serie afspeelt, door een andere bril begon te zien.
Zeventienjarige Elena Gilbert kan haar ogen niet van Stefan Salvatore afhouden wanneer hij haar high school binnen komt lopen. Het duurt niet lang voordat de twee een relatie krijgen, waarna al snel blijkt dat Stefan op zijn zeventiende in een vampier is veranderd. Wanneer was Stefan zeventien, vraag je? In 1846, wat hem 164 maakt wanneer hij een relatie aangaat met Elena. Alle verontrustende leeftijdsverschillen daargelaten, alle vampiers zijn ook nog eens seriemoordenaars, wat ze vergeven wordt als ze het volhouden om zich minstens drie afleveringen als een goed persoon te gedragen en waarschijnlijk ook omdat hun uiterlijk niets onderdoet voor dat van Abercrombie & Fitch modellen. Als vergeving niet lukt, zijn vampiers ook nog in staat tot hypnose, waarmee ze mensen alles kunnen laten doen, waaronder tegen hun wil in een relatie aangaan. Eigenlijk zijn de bovennatuurlijke love interests in de serie vaak een extreme belichaming van het stereotype badboypersonage, een mysterieuze knapperd, die vaak wat ouder is dan de protagonist en zich niet aan de regels houdt. Al met al is het aantal gezonde relaties op één hand te tellen, wat vrij kwalijk is voor een serie die tieners als doelgroep heeft. Zoals de titel van de Twilight-parodie ons in 2010 al vertelde: Vampires Suck.
Babel Magazine 