Tekst: Freek Haye // Beeld: Imke Chatrou
In de trein, rustige coupé
Voorgenomen de tijd voorbij te laten glijden
Met een fijn zelfhulpboek
Maar een meneer lacht vriendelijk beleefd
Zegt: ‘Goh, wat een zomers weer
Maar niet heus’
Na wat koetjes en kalfjes
Begint hij te praten
Vooral over zichzelf
Wat hij heeft doorstaan
Hoe sterk hij is
En waar hij voor staat
Uit z’n roze polo
Steekt een bos krullerige, grijze haren
Vorstig naar buiten
Hij zegt het leven te kennen
Verstand van zaken
Als een échte man
Een man met traditionele waarden
Onze cultuur is groot goed
Moet onaangetast blijven, niet bekritiseerd worden
Blijven zoals het was
‘Vroeger was alles beter’
Vormt de kern van zijn grote praat
M’n linkse wenkbrauw fronst steeds hoger
Kan mezelf soms niet weerhouden
Van een ‘jeetjeminee’ en ‘wat zeg jij nou’
En op de vraag wat het precieze doel van
Conservatisme dan is
Geeft hij een slecht antwoord
Ik geef ’t op
Enigszins vermoeid van zijn gezever
Zie ik een kans ergens anders te gaan zitten
Alsnog dat boek uit te lezen
Maar ik bedenk me en besluit te luisteren
Laat z’n woorden maar komen
Ik ben niet boos, louter kritisch
U mag ‘r zijn, ook u hoor ik graag!
Babel Magazine 