Iedere maand ontkomt de lezer niet aan de mening van onze kritische redactie. We geven jullie onze verfijnde kijk op diverse fenomenen die wij onlangs zijn tegengekomen.
Verbeelding is een van de krachtigste menselijke eigenschappen. Ze kan ons vervoeren naar nieuwe werelden, ons motiveren of een alternatieve werkelijkheid schetsen. Toch lijkt verbeelding in sommige gevallen eerder beperkend, en kunnen de voorgekauwde beelden van de ander onze eigen verbeeldingskracht in de weg staan. Onze redactie is deze maand weer ingezet om alle vormen van verbeelding voor jullie op een rijtje te zetten.Er was eens een klein dorpje, hier ver vandaan. In een boerderij op een mistige heide wordt de geit iedere ochtend wakker gemaakt door het gekrijs van geblondeerde vrouwen. Elke ochtend hoopt de geit zijn rust te vinden, totdat hij wordt gegrepen door een vrouw in een roze gymshark kostuum. De geit vraagt zich nog altijd af wat de link tussen geiten en yoga is. Het is nog nooit wetenschappelijk bewezen dat je meer zen wordt als een geit staat te mekkeren op je rug. Een geit op de rug van een geblondeerde vrouw spreekt natuurlijk wel erg tot de verbeelding, maar uiteindelijk is het niets meer dan zielig voor het dier. Niet minder zielig is de bioscoopliefhebber die weer eens wordt omgepraat om naar de biopic van nog een Hollywoodster te gaan. We worden overspoeld door biopics zoals over Bob Dylan, Leonard Bernstein, Elton John en ga zo maar door. Wat is er zo leuk aan het verhaal van een toch al dood persoon steeds opnieuw te vertellen? Naast een slecht gecast acteur, een menigte boze fans en een hoop verloren tijd en geld levert de biopic ons niets op. Acteur Jacob Elordi lijkt niet op Elvis Presley, ook niet met zwart haar. Hier maak je zowel de Euphoria– als de rock & roll fans niet blij mee. Wie behoefte heeft aan een korte muziekgeschiedenis duikt de boeken wel in, zo wordt er tenminste nog wat aan de verbeelding overgelaten. Wat nog beter is dan een boek lezen, is naar de woorden luisteren. Liggend in bed, met je pyjama aan en een voorlezer naast je, kan je je eigen verbeelding de vrije loop laten. Je kleine vuistje wrijft tegen je ogen aan. De stem van je ouder wordt de gids naar andere werelden. Je zicht wordt steeds minder scherp en de woorden veranderen in een zachte ruis. Wat was het toch een fijne tijd, toen literatuur enkel over vliegende dieren kon gaan, en niet over drugsverslavingen of doorgedraaide pedofielen. Maar de échte literaire meesterwerken geven nog wel ruimte voor verbeelding. In het Arabisch werk Tien Dagen van de tijger van Zakaria Tamer smelten poëzie, een fantasiewereld – waarin een tijger plots kan praten – en de nauwe realiteit samen tot een tragisch protestwerk. Zonder verbeelding kun je je ook geen betere wereld voorstellen. Conceptuele kunstenaars hebben deze uitspraak echter iets te letterlijk genomen. Wie weleens is gedwongen een kwartier naar een blauw doek te staren en het kunstzinnige erin zien, snapt wat hier bedoeld wordt. Hoewel de doeken van Mark Rothko wellicht inspiratie op kunnen doen voor het aanschaffen van een nieuw tafelkleed, doen de kunstwerken verder niemand goed. De museumganger hoort niet overmatig zijn best te doen om het kunstzinnige van de kunstwerken in te zien. Het liefst wordt de betekenis van de kunst je op een presenteerblaadje aangeboden, zoals in het huis van de Vijf Zintuigen in de Efteling. Of we dit huis als kunst kunnen beschouwen, staat nog ter discussie. Maar in elk geval is het hier duidelijk wat je te wachten staat. Geuren, smaken, attracties en geluiden. Je beeldt je een andere wereld in, zonder dat je je best hoeft te doen om je deze wereld voor te stellen. Wat in elk geval duidelijk is, is dat we de verbeelding niet kunnen verliezen. Waar dat wel kan, is in de overvloed van jaarlijkse overzichten. Van je meest beluisterde artiesten op Spotify en je aantal minuten op Duolingo, tot je bestellingen bij Starbucks en je lievelingsaankopen in de supermarkt: alles wordt bijgehouden in een wrapped. Verbeelding is veelzijdig, kan ons motiveren of juist delulu maken. Toch kunnen we de verbeelding niet links laten liggen. De kracht van verbeelding is juist de kracht om je voor te stellen hoe het leven van je lievelingsartiest was, wat je lievelingsdrankje bij Starbucks was, en hoe de wereld in de toekomst vooruit kan gaan. Soms is het beter iets niet te weten, de vrije geest zijn gang te laten gaan en op onze eigen verbeelding te vertrouwen.
Babel Magazine 