Tekst door Rinke van der Veen en Tania Alhashimi
‘De Babel Babbelbox’, onze maandelijkse rubriek, is geopend! Babels redacteuren schrijven een persoonlijke bijdrage over het thema van de maand. Deze maand reageerden ze op de vraag: wat betekent schoonheid voor jou?
Rinke
Waarom vragen we zo vaak aan kinderen wat ze willen worden als ze later groot zijn? Is er een soort drang om iemands toekomst vast te leggen? En wat doet het met je als je constant over je eigen pad geacht wordt na te denken? Denken we misschien dat iemand gelukkig zal zijn als iemand een doel voor ogen heeft? Lang ben ik zelf ook veel bezig geweest met wat ik later zou gaan doen. Ik zorgde ervoor dat alles aan dit ‘later’ bijdroeg. Dit leidde tot een leven gevuld met werk, stages en andere klusjes. Of ik het nou leuk vond of niet, die zouden ervoor gaan zorgen dat ik op lange termijn gelukkig zou worden. Maar hoe ver moet je hierin gaan? In hoeverre kan iemand ooit zeker zijn over hetgeen hij of zij later leuk zal vinden? Inmiddels leg ik de focus meer op het heden, dat is waar ik het leven ervaar, en waar ik beter weet wat ik wil. En nu, zonder pad voor de toekomst, kan ik ook weer eens verdwalen in het leven.
Tania
Vanuit een filosofisch perspectief heb ik een afkeer van het woord pad. Het pad, een pad: in letterlijke zin betekent het – naast een bruin-groen reptiel – een voorgebaande weg om op te bewegen. Zodoende bepalen paden ook a priori hoe er bewogen moet worden, en doen zij teniet aan de mogelijke bewegingsvrijheid en creativiteit van individuen. Vastheid, kudde-moraliteit, onkritische autopiloot en klinische efficiëntie: een willekeurige greep van dingen die worden gecreëerd, of figuurlijk gepresenteerd worden door het denken volgens een ‘pad’. Niets anders dus dan het symbolische doodvonnis van menselijke vrijheid, eigenzinnigheid en creativiteit.
Sorry, wat hoor ik je nu zeggen? Dat dit vergezocht is?
