Het is mei, en het weer begint zich een beetje te gedragen. De korte broeken kunnen worden afgestoft, de kleuren schudden het winterse grijs van zich af en hier en daar hangt er al een lichte zweem van zonnebrand in de lucht. Vroeg in de morgen word je begroet door de zon die op je raam klopt, het startsignaal voor een dag die steeds iets langer duurt dan die van gisteren. De dagelijkse kost valt je minder zwaar. Wakker en wel maak je de fout om je nieuwsapp te openen. De zon schijnt ineens op een lelijke, imperfecte wereld van leed en stommiteiten, en de dag valt bij de startlijn in het water. En met het verworden van de dag verandert zelfs de nochthans zo vrolijke Babel-Smaakmatrix in een heuse haatmatrix.
De onderwijsbezuinigingen zijn door de Eerste Kamer, lees je. Nu de gaskraan in Groningen dicht is, is het echt zo dat kennis de enige Nederlandse grondstof is. Door de letters heen zie je het domino-effect zich al voltrekken. Opleidingen zullen moeten sluiten, door generaties heen opgebouwde kennis zal verdwijnen. Bovendien zullen aankomende studenten minder studiekeuze hebben, waardoor de Nederlandse maatschappij zich minder breed zal ontwikkelen. Jaarlijks 2600 euro uitgeven aan een studie die binnenkort niet meer bestaat? Kan gewoon joh. Maar goed: ‘Heeft een land als Nederland nou echt per jaar 1500 feministische antropologische danstheologen nodig? Ik denk het niet.’
Zoiets kan je je, net zoals Annabel Nanninga op NPO Radio 1, afvragen. Nanninga, high-school dropout en algehele politieke sfeerspons, geeft maar weer aan dat de politiek de student niet erg serieus neemt. Met de term ‘pretstudie’ bestempelen politici ontelbaar veel opleidingen bij voorbaat als nutteloos en overbodig. Zo wordt ook de studie aardwetenschappen aan de VU geschrapt. Traumatische toetsen aardrijkskunde op de middelbare school daargelaten, ‘Bij Aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit Amsterdam leer je de natuurwetenschappelijke processen te doorgronden die je nodig hebt om uitdagingen als klimaatverandering en de energietransitie aan te gaan.’, aldus de VU. Pretstudie, weg met die handel. Ook wel slim: zonder geleerden om klimaatverandering te bestrijden, krijgt alle stikstof die vrijkomt bij het poep praten van Nanninga de vrije loop. Bij het zien (en in dit geval horen) van dit soort politieke figuren zou je je misschien af kunnen vragen of een lesje feministische antropologische danstheologie ze niet goed zou doen, maar helaas, je mag geen lesje feministische antropologische danstheologie doen als je je middelbareschooldiploma niet hebt. Jammer, Annabel!
In beter nieuws: De aangekondigde btw-verhoging op boeken, cultuur & sport is eindelijk definitief van de baan. Het was nog even spannend of er daadwerkelijk een alternatief gevonden zou worden, maar met de Voorjaarsnota is dat godzijdank gelukt. Geruststellend dat de politiek af en toe nog wél op goede ideeën kan komen, al hebben we het aan het kabinet-Schoof niet te danken; er was protest, staking en stevige druk vanuit de Tweede Kamer voor nodig. Wel moet je gedag zeggen tegen een schappelijke huur, verdwijnt er weer 600 miljoen in de trekkers van de boeren, en schuiven we stikstof, klimaat en asiel lekker door naar augustus. Het Nederland van Schoof bewijst zich weer als een plek waar hoop, dromen en zuurverdiende euro’s heen gaan om te sterven.
Met witte knokkels druk je de nieuwsapp weg. Je zou willen dat iemand je frustraties begreep, zou opschrijven, misschien zelfs op een gevatte manier. Je beklaagt je over het gebrek aan zo’n uitlaatklep. De zon schijnt nog steeds als je op de fiets stapt naar het dichtstbijzijnde UvA-gebouw; dat diploma behaalt zichzelf niet. Terwijl je intern briesend en tierend extern heel kalm een te duur kopje koffie afrekent, besluit je nog voordat je echt aan de bak gaat de Babel te lezen. Misschien dat daar iets leuks in staat.
Babel Magazine 