stel

Tekst door Teuntje Ott, beeld door Jules Koster

stel

je ons eens voor, 

gewoon omdat het kan. 

dat we zouden werken 

als stel. 

stel

me nou eens gerust, nee ik 

stel me niet aan, stel me voor één keer een vraag 

waar ik nog geen antwoord op heb gegeven. 

je gezicht spreekt boekdelen in a-chronologische volgorde, 

het is alweer een tijdje geleden dat we stonden te bekvechten om 

niets. 

ik had mezelf in de wasmachine gestopt 

om te kijken 

of ik het uithouden kon. 

mijn naaldhakken 

zachtjes 

k          r           

o          m 

getrokken,

strompelend

uit het ronde raampje waarachter ik de mijne dacht te zijn 

en ik schetste je wat-als scenario’s 

want

wat

als

ik

meer ben dan genoeg. 

als ik meer ben dan de 

helft, 

meer ben dan een beetje, 

ik allang één ben 

van 

mezelf