Hoofdredactioneel april

Tekst door Tania Alhashimi

Lieve lezer,

Soms lijkt het alsof je toekomst al vastgelegd was in het verleden, zonder dat je dat toentertijd doorhad. 

Althans, dat is hoe ik me voel. Ik heb het felle verlangen om van schrijven en filosofie mijn beroep te maken, om iemand te zijn die een werkelijkheid schept. Toch was dit verlangen tot enkele maanden terug nog verhuld voor me. Ik ging zelfs, uit onwetendheid over wie of wat ik wilde zijn, maar een halfjaar bedrijfskunde studeren – dan zou ik tenminste nog wel een baan kunnen vinden.

Maar als ik nu terugkijk op mijn verleden, tot mijn oudste herinneringen aan toe, waren de voortekenen voor deze droom duidelijk aanwezig. Het was er in het type boeken dat ik graag las, de liefde voor taal en woorden die ik had, mijn aantrekkingskracht tot het vinden van betekenis in muziek. Ik zie nu dat ik destijds het zaadje plantte en waterde voor een passie voor het maken van betekenis die ik toen nog niet kon duiden, maar achteraf herken als de vroege bloei van mijn liefde voor schrijven en de filosofie.

En dat brengt mij meteen bij het thema van de Babel van deze maand: herkenning. En waar dit bij mij een mijmering oproept over het herkennen van mijn heden in mijn verleden, betekent dit voor de andere redacteuren natuurlijk iets heel anders. Zo schreven ze voor deze Babel onder andere over dementie, over het kwaad in jezelf, maar ook over het belang van herkenning in de ander voor het voelen van empathie. Andere bijdragen gaan weer over het herkennen van bepaalde patronen in de kunst van René Daniëls, of over hoeveel raakvlakken het hoofdpersonage in de roman De Wetten van Connie Palmen nog heeft met een student in de huidige tijd. En verder kent deze Babel een spannende primeur: je kunt nu achterin het blad een test invullen, om te ontdekken welk type Babel-lezer jij nou echt bent.

Al met al zit deze Babel weer vol met prachtige en diverse creaties. Veel leesplezier!

Liefs,

Tania