In een stoffige doos bij mijn ouders thuis ligt een hele verzameling cd’s die ik als kind uit mijn hoofd kon meezingen. Michael Buble’s Crazy Love bijvoorbeeld, de 538 Hitzone Best of 2011 en Rockferry van Duffy. Een van mijn favorieten, die ik grijsdraaide tot mijn broertje (opzettelijk?) de cd-speler sloopte, was Fier van Nick en Simon.
Ik herken niet alle titels, maar ik herinner me wel dat ik veelvuldig naar het vierde nummer klikte. ‘Mag ik met je mee’ is een Hollandse ballade in optima forma. Plastic piano en strijkinstrumenten, autotune zo strak dat je je haar ermee in de lak kunt zetten, een zwoele gitaarsolo, en teksten zó letterlijk dat de gedichten die ik destijds schreef ernaast verbleken.
Terwijl het nummer me meeloodst door een zeer bevredigende modulatie, herinner ik me hoe trots ik was dat ik wist wat ‘fier’ betekende, namelijk: trots. En dat is dan ook meteen het thema van deze Babel!
Een aantal van ons schreef over de vraag: waar ben je trots op? Biko sprak drie veelbelovende jonge kunstenaars die eind deze maand hun werk zullen laten zien op de KunstRAI, een kunstbeurs in Amsterdam. Sophie stond op haar beurt in haar column stil bij alle strijdkrachtige scriptieschrijvers. En Sybren schreef voor zijn master een boek en deelt met ons hoe dat was.
Trots gaat voor onze redacteurs ook over identiteit. Zo schreef Pleun over fanatisme rondom voetbal en reflecteerde Tania op de afkomst van trots. Verder dook Dominique in de verschillende perspectieven op ‘trots’ door de geschiedenis heen en deelt Phoebe de recepten die zij meester is geworden. Tot slot schreef Teuntje weer een prachtig gedicht over de rots in de branding die je zelf kan zijn.
Liefs,
Dieuke
PS: mocht je de moeite nemen om Fier te googelen, luister dan ook vooral naar ‘Zonder Liefde’, ‘Wijzer (dan je was)’, ‘Vaderdag’ en ‘Vlinders’.
