Tekst door Dieuke Kingma, beeld door Bob Foulidis
In het café waar ik werk komen veel jonge gezinnen met heerlijke roodwangige peuters. Na het uitserveren van een warme haverlatte en een babyccino (warme melkschuim) kan ik er steevast op rekenen dat er, een à twee minuten later, een ouder mij op fluisterende toon vraagt om een paar servetjes.
Als kind stootte ik bijna dagelijks een grote beker Fristi om, tot mijn ouders vonden dat het gedaan moest zijn met de plakkerige aardbeibende op hun vloer en ze voortaan alleen nog maar melk op tafel zetten. Ik bleef maar zeuren en volhouden dat ik het niet expres deed, maar het mocht niet baten. Het thema van deze eerste Babel van 2024: per ongeluk!
Helaas gaat deze editie van Babel gepaard met afscheid van een aantal heel fijne mensen. Onze geliefde Rinke zwaait af als hoofdredacteur om voor zijn masterscriptie in Kenia onderzoek te doen naar de relatie tussen mens en land. Ook van onze webredacteur Iris nemen we afscheid, want zij heeft een grotemensenbaan gevonden in de kunstsector.
Gelukkig hebben we ook deze maand een blad weten te vullen. Tania hield een logboek bij van per-ongelukjes in haar week en liet haar associaties de vrije loop gaan. Onze nieuwe aanwinst Sybren vroeg zich in een Talige Wending af of we kunnen spreken van een deflatie van de uitdrukking ‘per ongeluk’. Dominique schreef over die keer dat ze tijdens een belangrijk viooloptreden de verkeerde strijkstok te pakken had en Dieuke scroldedoor haar fotorol en verzamelde een aantal vage, donkere en mislukte beelden. Sophie vroeg zich af of er zoiets bestaat als ‘de ware’ en Rinke dook voor zijn laatste Babelstuk in de wereld van de pecannoten. Phoebe fantaseerde over de fietstocht van de uitvinder van LSD, Pleun reflecteerde op de vraag of we onze identiteit wel kunnen kiezen en in het tweede stuk van Dominique neemt ze ons mee naar haar jeugdfantasie. Ook Sophie ging eropuit, op zoek naar de horecaparels van de Negen Straatjes. Laura schreef een vervolg op haar vorige verhaal over de gespannen relatie tussen een moeder en dochter, Phoebe neemt ons in haar column mee naar haar blackout en onze huisdichter Teuntje schreef per geluk een zintuiglijk gedicht. Elena sluit af met een stuk waarin ze schrijft over rechtszaken die plotseling heel invloedrijk bleken.
Veel leesplezier!
Liefs,
Dieuke
